Oplossend vermogen betekenis
Probleemoplossend vermogen als competentie. Een competentie is een in gedrag waarneembare combinatie van kennis, vaardigheden en persoonlijke kwaliteiten waarmee je in praktijksituaties je werk goed kunt doen. De competentie probleemoplossend vermogen (of oplossingsgericht) staat op vrijwel elke lijst met algemene competenties. De resolutie, ook wel het scheidend of oplossend vermogen genoemd, is hoe dicht waarden bij elkaar kunnen liggen zodat ze nog net gescheiden kunnen worden waargenomen. Het begrip komt in verschillende vakgebieden voor. 
Solvent betekenis SOLVENT definitie: 1. a liquid that is used to dissolve other substances 2. having enough money to pay your debts Meer informatie.
- Oplossend vermogen betekenis Het probleemoplossend vermogen is het vermogen om te (h)erkennen dat problemen bestaan en tot een plan kunnen komen om deze problemen op te lossen. Het probleemoplossend vermogen vraagt om vaardigheden als: signaleren, analyseren, oplossingsstrategieën bedenken, creatief denken, doorzetten, samenwerken, proactief zijn, evalueren en reflecteren.
Solvent betekenis
biedt tien verschillende definities van het woord solvent, afkomstig van diverse bronnen. Een solvent kan een afbreekpatroon, een oplosmiddel, een kredietwaardigheid of een basisolie zijn. Een oplosmiddel of solvent is een stof waarin andere materialen opgelost kunnen worden. Lees over de verschillende soorten oplosmiddelen, zoals water, organische en anorganische stoffen, en hun gezondheidsgevaren en milieubelasting.Oplosbaarheid definitie
los·baar·heid Verbuigingen: oplosbaarheden (meerv.) de hoeveelheid van een stof die maximaal in een gegeven hoeveelheid oplosmiddel oplost Voorbeeld: 'De oplosbaarheid van een apolaire stof is groter in een apolair dan in een polair oplosmiddel en vice versa.'. 4 definities. Oplosbaarheid is een fysische eigenschap van een stof, namelijk de mate waarin een stof kan oplossen in een andere stof. [1] Deze andere stof wordt het oplosmiddel genoemd. Oplosbaarheid wordt gemeten in de maximale hoeveelheid van een bepaalde stof die per volume - of per massa -eenheid kan oplossen, wanneer een oplossing in evenwicht is met. Oplosbaarheid definitie Oplosbaarheid is een eigenschap van een stof. De oplosbaarheid geeft aan hoe goed een stof kan oplossen in een ander stof. De stof waarin wordt opgelost heeft het oplosmiddel. Bij de oplosbaarheid kijk je naar de maximale hoeveelheid stof die je kunt oplossen in een oplosmiddel.Oplosmiddel betekenis
Een oplosmiddel of solvent (Engels) is een stof waarin andere materialen opgelost kunnen worden. In het huishoudelijk gebruik komen veel producten voor waarin oplosmiddelen zijn verwerkt. In de chemie en biologie bestaat een oplossing uit een oplosmiddel en een opgeloste stof en is per definitie het oplosmiddel de component met de hogere concentratie. Een oplossing is meestal een vloeistof, maar dat hoeft niet.- Oplosmiddel betekenis Selfstandige naamwoord: oplosmiddel Meervoud: oplosmiddels Verkleinwoord: oplosmiddeltjie Meervoud van verkleining: oplosmiddeltjies Betekenis: • 'n Chemiese stof waarin 'n ander stof opgelos kan word. Gebruik: • Water is 'n goeie oplosmiddel. Hiponiem: • ketelsteenoplosmiddel • vetoplosmiddel Vertaling: Engels: solvent Nederlands.
Chemische oplosmiddelen
Dit artikel geeft een lijst van oplosmiddelen die frequent worden aangewend in de organische en de anorganische chemie. De oplosmiddelen zijn voornamelijk organisch van aard. Oplosmiddelen worden bijvoorbeeld gebruikt voor het oplossen van vaste stoffen (jodium, zout, pijnstillers), het vloeibaar houden van anders harde substanties (drukinkt, schoensmeer, lijm) en het verspreiden van geuren (aftershave, luchtverfrisser, toiletblok).Chemische oplosmiddelen Chemische oplosmiddelen zijn stoffen die andere materialen kunnen oplossen, verdunnen of extraheren zonder hun eigen chemische structuur te veranderen. Ze spelen een cruciale rol in diverse industriële processen en toepassingen.