Evangelie etymologische betekenis
Evangelie komt van het Griekse woord τό εὐαγγέλιον, euangelion, dat 'beloning voor de bode van goed nieuws (geluksbode)', 'goede boodschap' en '(christelijke) heilboodschap' betekent. [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]. Het woord evangelie is afgeleid van het Griekse woord euangelion, dat ‘goede boodschap’ betekent. Het werkwoord dat hierbij hoort (euangelizomai), ‘een goede boodschap brengen’, komt voor in de Septuaginta, onder andere in Jesaja Evangelie etymologische betekenis Wanneer in het Nieuwe Testament het zelfstandig naamwoord „evangelie” en het werkwoord „(het evangelie) verkondigen” voorkomen, hebben deze een duidelijk oudtestamentische achtergrond. In het Oude Testament wordt het werkwoord „(het evangelie) verkondigen” gebruikt ter aanduiding van het verkondigen van een vreugdevolle tijding.
Oorsprong woord evangelie Overeenkomstig het oorspronkelijke Griekse woord betekent het woord “Evangelie” allereerst het “Goede Nieuws van heil” en de verkondiging ervan. Het verwijst dan zowel naar de prediking van Jezus ‘ zelf, die de nabijheid van het Koninkrijk van God verkondigde, als naar de naar de latere prediking van zijn volgelingen die verkondigden.
Griekse wortel evangelie Het komt van een Griekse wortel die "stille inwijding" betekent. Paulus spreekt over een geheime inwijding in de verering van de antichrist – een subtiele, demonische invloed die hij in zijn eigen dagen zag plaatsvinden.
Oorsprong woord evangelie
De term evangelie wordt vooral gebruikt in het christendom, het eerst in de brieven van Paulus en later in de eerste regel van het oudste evangelie, dat van Marcus (ca. jaar 66 – 73). Maar euangelion komt ook al eerder bij bijvoorbeeld Homerus voor en bijvoorbeeld in de Kalenderinscriptie van Priëne (9 v. Chr.) over keizer Augustus als. Etymologie van het woord evangelio. Het woord evangelie heeft zijn oorsprong van de Griekse wortel euangélion, een woord dat tegelijkertijd is samengesteld uit twee wortels van dezelfde taal.Etymologie evangelie
Carlo Maratta (), Saint Marc l'évangéliste (vers , huile sur toile x 74 cm), Musée Thyssen-Bornemisza, Madrid (Espagne). Domaine public. L’origine et la signification étymologique du mot «évangile». Le mot évangile, qui date du XII e siècle en français, est emprunté au latin chrétien euangelium, mot provient du grec euaggelion (en grec, agg se lit ang), qui veut dire «bonne nouvelle».Etymologie evangelie De term evangelie wordt vooral gebruikt in het christendom, het eerst in de brieven van Paulus en later in de eerste regel van het oudste evangelie, dat van Marcus (ca. jaar 66 – 73). Maar euangelion komt ook al eerder bij bijvoorbeeld Homerus voor en bijvoorbeeld in de Kalenderinscriptie van Priëne (9 v. Chr.) over keizer Augustus als.
Betekenis evangelie herkomst
Evangelie heeft in het christendom meerdere, samenhangende betekenissen. Breed slaat het op de 'blijde boodschap' van de Bijbel als geheel of van Jezus in het bijzonder. Er wordt ook een van de vier levensbeschrijvingen óver Jezus in de Bijbel mee bedoeld (van Matteüs, Marcus, Lucas, Johannes, soms ook de buitenbijbelse levensbeschrijvingen, zoals het evangelie van Thomas). Toen door het zendingswerk het evangelie van de aangebroken heilstijd ingang vond in de hellenistische wereld van die dagen, ontving het woord „evangelie” weer een eigen nieuwe kleur. Dat kwam door het feit, dat in de hellenistische wereld het woord „evangelie” een eigen betekenis had binnen het kader van de opkomende keizercultus.- Betekenis evangelie herkomst Jaar van herkomst: ‘Evangelie’ is in de christelijke traditie bovendien de aanduiding van een boek dat de grote betekenis van Jezus’ levensloop voor.